Historia

Winnica Milanowska położona jest u podnóża Świętego Krzyża, gdzie Benedyktyni w początkach chrześcijaństwa z nadania królewskiego założyli najstarsze dziś Sanktuarium Relikwii Drzewa Krzyża Świętego, którego obecnie gospodarzami są Misjonarze Oblaci Marii Niepokalanej.

Winnica znajduje się pomiędzy lasami Puszczy Jodłowej z jednej, a lasami Kobylej Góry z drugiej strony, w urokliwej kotlinie, którą przecina górski potok – Rzeka Młyńska, wypływająca ze skał Łysej Góry. Panuje tu osobliwy i leczniczy klimat, toteż w okresie dynamicznego rozwoju lat siedemdziesiątych ruszyły tu przygotowania do stworzenia regionu uzdrowiskowego z dużym zbiornikiem wodnym i wieloma ośrodkami uzdrowiskowymi. Zimą najdłużej zalega tu śnieg, a wiosną i latem najpiękniej kwitną kwiaty i drzewa. Tutaj nasi przodkowie 2000 lat temu wytapiali żelazo metodą pieców dymarkowych. Do dnia dzisiejszego ziemia odsłania pozostałości żużlowych spieków z ówczesnych pieców.

Do okresu międzywojennego ziemia ta należała do rodziny Państwa Reklewskich. Po spaleniu dworu na obecnej Parceli Winnicy ówcześni właściciele zbudowali nowy dwór w pobliskim Jeleniowie. Moi dziadkowie: Zofia i Stanisław Chrobot nabyli tę posiadłość od Pani Marii Dziurskiej z Daleszyc, przedwojennej dziedziczki znacznych posiadłości na Pomorzu Gdańskim i na Kieleczczyźnie. Uprawiali oni warzywa, truskawki, porzeczki, maliny, nasienne buraki i koniczyny oraz rzepak. Moi Rodzice Barbara i Jarosław Chrobot kontynuowali tradycje upraw i przez okres mojej młodości rozwinęli hodowlę koni.

Parcela Winnicy opadająca ku potokowi, dająca piękny południowy skłon w 2008 roku przeszła w moje posiadanie - trzeciego pokolenia. Naturalnie uprawiana ziemia, krystaliczna woda spod Świętego Krzyża, nasłonecznienie i wyjątkowy mikroklimat oraz wielka pasja przesądziły o powstaniu ekologicznej Winnicy Milanowskiej.

Wróć